Spotkanie 8

Fotografie w albumach rodzinnych opowiadają historię. Osoby, rekwizyty poddają się interpretacji i, mimo iż uwieczniony moment jest zastygły, fotografie mówią. Album rodzinny stanowi szkatułę wypełnioną po brzegi prywatnymi historiami, dokumentując wspólne pochodzenie.

Źródła historyczne dzięki albumom rodzinnym, poszerzyły swój zakres. Ubiór, styl życia, sposób spędzania wolnego czasu, rodzaj pożywienia w świetle nowych opracowań stają się specyficznym kodem kulturowym danej epoki. Co więcej, można je traktować jako swoisty komunikat, mówiący pośrednio o ówczesnych wartościach, światopoglądzie, normach kulturowych.
 
 W przeważającej liczbie albumów mamy do czynienia z fotografiami z rodzinnych, religijnych uroczystości oraz innych zarejestrowanych momentów spędzonych w gronie krewnych. Te wydarzenia, które mają miejsce w rzeczywistości, posiadają swoje odzwierciedlenie na kartach kroniki rodzinnej. Stąd też można wysnuć wniosek, że fotografie znajdujące się w albumie są pozytywnie wartościujące i stanowią rodzaj KRONIKI RODZINNEJ.

Obecnie aparat fotograficzny towarzyszy wszystkim uroczystościom rodzinnym. Dla zbiorowości tak ważne momenty jak wspólnie przeżywane święta wymagają upamiętnienia. Sam gest fotografowania jest świadectwem wagi ceremonii. Takie fotografie pełnią więc rolę dokumentu idealnie wpasowanego w cykl obrazów kroniki rodzinnej. Zdjęcia te – co stanowi ich istotną cechę – zawsze spotykają się z pozytywnym odbiorem. Mają na to wpływ emocje związane z silnymi więziami wspólnotowymi, które warunkują odbiór zdjęć obrzędowych. Względy estetyczne mają tu drugorzędne, a często właściwie żadne, znaczenie.

Album rodzinny jest także jednym z licznych wytworów człowieka służących zapamiętywaniu. To swoisty leksykon, słownik, encyklopedia rodzinna. Tutaj, tak jak w przypadku powszechnych opracowań encyklopedycznych, zapisane nazwiska nie są dziełem przypadku. W encyklopedii znajdują się informacje o zasłużonych ludziach, którzy zapracowali sobie na tego typu wyróżnienie w szerszej społeczności. Album rodzinny to swoiste archiwum minispołeczności, z drugiej zaś to także historia narodu. Do obu pasuje określenie autorstwa C. Levi-Straussa: "rzeczy święte". Przechowywane starannie, z czcią i szacunkiem są nieodłącznym elementem tradycji i historii. Ich brak spowodowałby dezorientację i chaos. Społeczeństwo w dużej i małej skali zostałoby pozbawione cząstki przeszłości, a jego istnienie stanęłoby pod znakiem zapytania. Kompozycja fotografii służy zarówno porządkowaniu pamięci, jak i konstruowaniu narracji poprzez fabularyzowanie historii rodzinnej. 

Przechowywane z pietyzmem albumy rodzinne są traktowane jak skarb rodowy, cenna pamiątka. Stanowią źródło wspomnień i wzruszeń. Zatrzymane w obiektywie chwile pobudzają wyobraźnię i następuje projekcja filmu z historią rodzinną w tle.